2012 Stones Story

The Rolling Stones in het Kurhaus, 8 Augustus 1964

Het is een bijzonder verhaal.
Halverwege het jaar 2012 krijg ik een telefoontje van iemand van het Rotterdams Archief, René Spork. Hij vraagt mij of ik weet van het concert van de Rolling Stones van 1964 in het Kurhaus.
Ik ben van 1958 dus van dat concert weet ik weinig, behalve de verhalen dat het kort en hevig was.
Hij vertelt mij het verhaal. De Stones traden op en het liep uit op een grote rel. In de zaal zat Willem van Kooten (Joost den Draaier) van Veronica (toen nog op het schip), om opnames te maken van het concert. Met een portable recorder en microfoon zat Willem voor de rechter PA speaker (wat toen voor PA doorging). Op zijn opnames was geen vocal te horen van Mick Jagger, volgens Willem was die in de zaal ook niet te horen en was de microfoon kapot. René Spork is al die jaren op zoek geweest en komt er achter dat er werkelijk iemand voor de linker speaker zat en die opgenomen heeft. Mevr. Therese Deen was in het bezit van deze opnames en heeft deze aan René beschikbaar gesteld.
Aan mij nu de vraag of ik de beide versies, rechts zonder vocal, en links alleen de vocal, wilde combineren. Nou dat wilde ik wel.
Het was nog een heel gedoe, taperecorders die niet op de juiste snelheid lopen, heel veel vervorming, afijn ik kreeg het voor elkaar. Ik hoorde iets dat al bijna 50 jaar niet hoorbaar was, The Rolling Stones in het Kurhaus in 1964 met de stem van Mick Jagger! Bijzonder!

Het is nu al een prachtig verhaal maar dit is pas het begin.

Al die jaren is er ook nog materiaal gevonden op 16 millimeter film dat slechts gedeeltelijk vertoont is. Op Youtube stond al wat maar dat was hoofdzakelijk het afbreken van de zaal.
Nu, in 2014, werd mij door Paul de Kievit gevraagd of ik iets kon met het materiaal voor Muzee Scheveningen die een expositie aan de Stones in het Kurhaus wilde wijden.
Ik wil wel wat met dat materiaal. Het is maar liefst 32 minuten zwart/wit opnames. Niet alleen van het concert maar ook van de ontvangst door Trea Dobbs en Karla Wildschut. Je ziet de microfoon op tafel staan maar helaas geen geluid. Het blijft bij roken en babbelen, grapjes maken en kleine misverstanden, Karla die het woord “fag” per ongeluk opvat als “fuck”.
Maar ook een hele rits opnames zonder publiek, het blijken de repetities, helaas ook zonder geluid. Gelukkig zijn er wel opnames uit die tijd van de Rolling Stones live uit Amerika en ik heb die opnames ook gekregen van René Spork.
Ik kan zomaar een hele videoclip monteren van “tell me” ik leer aardig liplezen en monteer ook nog “Oh Carol” en “it’s all over now”. Het is een wonderlijke ervaring om ineens video tot leven te zien komen met het passende audio eronder. Gelukkig hebben The Stones de nummers niet veel veranderd, wel zijn de tempo’s wat wisselend en gebruik ik regelmatig slomo settings om het beeld synchroon te krijgen. Maar het resultaat is verbluffend!
Zo gebruik ik ook het originele concertaudio, nu met stem, om de concertclips er op te leggen. Dat gaat gedeeltelijk omdat er erg veel publiekshots zijn, die door alle ongeregeldheden de aandacht vroegen, en maar weinig opnames van de Stones zelf. Het voorprogramma is al helemaal summier. Van Trix and the Paramounts is geen enkel beeld. Van Andre van Duin slechts 2 shots van ieder 2 seconden, van Ritchie Clark en de Ricochets is er 1 shot van 2 seconden waar niet op te zien is wat ze spelen. Van The Telstars helemaal niets en van de Fouryo’s een glimp achter een fotograaf. Toch lukt het aardig om een indruk van het voorprogramma te reconstrueren, het is immers een van de redenen waarom het concert zo uit de hand liep.
Uiteindelijk hebben de Stones toch nog 5 nummers gespeeld voor het doek viel, van vier zijn de vocals hoorbaar maar van de laatste niet, daar was de microfoon in het publiek verdwenen, er werd al meteen aan kabels getrokken. Ik begrijp niet hoe dat in die tijd ging met microfoonkabels maar ze liepen over het podium zo het publiek in, dat is wel vragen om problemen.

Het is een prachtig tijdsdocument geworden. Van de 32 minuten zijn er nu 20 bruikbaar gemaakt en verwerkt in de mini-docu.
Vanaf 29 Juni te zien in Muzeum Muzee in Scheveningen, Neptunusstraat 90. Er zijn nog meer gave dingen te zien zoals het originele drumstel. Henk van der Meijden zal de tentoonstelling openen, hij was opdrachtgever van de filmopnames door Jan Schaper.
Voor andere tentoonstellingen of weergaven kan dit materiaal opgevraagd worden via René Spork, Rotterdams Archief Rotterdam.